MOJE ZNIEKSZTAŁCENIA POZNAWCZE (śmierć ego)

Lista zniekształceń poznawczych z przykładami

Zniekształcenia poznawcze są naturalną częścią naszego myślenia, ale mogą prowadzić do trudności emocjonalnych, jeśli są niekontrolowane. Świadomość tych zniekształceń to pierwszy krok do bardziej zrównoważonego i realistycznego myślenia – zdrowego myślenia.

Zniekształcenia poznawcze to błędne lub nieadaptacyjne sposoby myślenia; ja nazywam je niezdrowym myśleniem, które mogą wpływać na nasze postrzeganie rzeczywistości, emocje i decyzje w oparciu o subiektywne odczucia, filtry, przekonania, nawyki, własne doświadczenia, które są subkietywne, a nie obiektywne w oparciu o fakty.

Na przykład, jeśli matka zmaga się z poczuciem, że nie umie wychować swojego nastoletniego dziecka i uważa siebie za beznadziejnego rodzica, jej myślenie może być zdominowane przez różne zniekształcenia poznawcze.

Zapoznaj się z listą najczęściej występujących zniekształceń poznawczych wraz z przykładami:

✅ Myślenie czarno-białe (polaryzacja) – Postrzeganie rzeczywistości w skrajnych kategoriach, bez dostrzegania odcieni szarości. Wszystko albo nic

Przykład: „Jeśli „nie uda mi się” osiągnąć doskonałości, to jestem totalnym nieudacznikiem.”

✅ Katastrofizacja – Przewidywanie najgorszego możliwego scenariusza bez podstaw do takiego myślenia.

Przykład: „Jeśli nie zdam tego egzaminu, to moje życie będzie kompletną katastrofą.”

Nadmierne uogólnianie – Wyciąganie szerokich wniosków na podstawie jednego lub kilku incydentów. To stwierdzenia: zawsze, wszyscy, świat jest taki, ludzie są, nigdy, nikt itd

Przykład: „Jeśli raz popełniłem błąd, to zawsze będę robiła wszystko źle.”

✅ Umniejszanie pozytywów – Odrzucanie lub minimalizowanie znaczenia pozytywnych doświadczeń czy osiągnięć.

Przykład: „Otrzymałam pochwałę, ale to nic wielkiego, każdy by to zrobił.”

✅ Wnioskowanie emocjonalne – Zakładanie, że nasze uczucia odzwierciedlają rzeczywistość.

Przykład: „Czuję się niekompetentna, więc na pewno nie nadaję się do tej pracy.”

✅ Personalizacja – Przypisywanie sobie odpowiedzialności za negatywne zdarzenia, nawet jeśli nie ma ku temu podstaw.

Przykład: „To, że zespół nie odniósł sukcesu, to wyłącznie moja wina.”

✅ Skupienie na negatywach (filtr mentalny) – Koncentracja na negatywnych aspektach sytuacji, ignorując pozytywne strony.

Przykład: „Miałam świetny dzień, ale kiedy ktoś mnie skrytykował, cały dzień został zmarnowany.”

✅ Etapywanie (etykietowanie) – ocena – stosowanie przymiotników w swojej wypowiedzi: fajna, niefajna, miła, niemiła, kompetentna, niekompetentna – ona jest – Przypisywanie sobie lub innym negatywnych czy pozytywnych etykiet na podstawie pojedynczych zachowań (ocena całości).

Przykład: „Jestem nieudaczniczką” zamiast „Popełniłam błąd w tej sytuacji.”

✅Czytanie w myślach – Zakładanie, że wiemy, co inni myślą, co inni czują, czego innym potrzeba, bez pytania ich i bez żadnych dowodów.

Przykład: „Oni na pewno myślą, że jestem głupia – (choć nikt tego nie powiedział)

✅ Przepowiadanie przyszłości – Przewidywanie negatywnych wydarzeń, bez żadnych dowodów, że tak się stanie.

Przykład: „Na pewno nie dostanę tej pracy, więc nawet nie będę próbować.”

✅ Powinności (myślenie “powinnam/powinien”) – Stawianie sobie lub innym nerealistycznych oczekiwań, co prowadzi do frustracji i poczucia winy.

• Przykład: „Powinnam zawsze być doskonała w tym, co robię.” Powinnam codziennie gotować obiad bo inaczej jestem złą żoną (tu jest więcej niż 1 zniekształcenie)

✅ Dekatastrofizacja – Minimalizowanie lub lekceważenie możliwych problemów i ich konsekwencji.

• Przykład: „Nie ma sensu się przygotowywać, na pewno wszystko pójdzie dobrze bez większego wysiłku.” Myślę pozytywnie więc super bo na pewno mu się to nie przydarzy

Te przykłady pokazują, jak zniekształcenia poznawcze mogą wpłynąć na sposób myślenia matki o sobie jako o rodzicu. Rozpoznanie tych zniekształceń może być pierwszym krokiem do pracy nad nimi i do bardziej zrównoważonego spojrzenia na sytuację.

Wybierz to, z czym się zgadzasz na swój temat: 100 twierdzeń

1. Nie jestem wystarczająco dobra, żeby osiągnąć sukces w życiu.
   2. To, co robię, jest bez znaczenia.
   3. Nie mam wiedzy ani umiejętności, żeby osiągnąć sukces.
   4. Inni ludzie są lepsi ode mnie
   5. Nie zasługuję na sukces ani szczęście.
   6. Każdy mój błąd udowadnia, że jestem niekompetentna.
   7. Jeśli ktoś mnie krytykuje, to znaczy, że jestem beznadziejna.
   8. Nigdy nie będę wystarczająco atrakcyjna, żeby ktoś mnie docenił.
   9. Jeśli czegoś nie wiem, ludzie uznają mnie za głupią.
   10. Zawsze będę kimś gorszym i nic tego nie zmieni.
   11. Moje opinie i pomysły nie są warte uwagi.
   12. Nie potrafię zrobić niczego dobrze, zawsze coś psuję.
   13. Inni udają, że mnie lubią, ale w rzeczywistości nie mam przyjaciół
   14. Nigdy nie dorównam oczekiwaniom innych.
   15. Nie mam w sobie nic wyjątkowego ani wartościowego.
   16. Jeśli coś mi się uda, to tylko przez przypadek, a nie dlatego, że jestem w czymś dobra.
   17. Nie potrafię się obronić, bo moja opinia się nie liczy.
   18. Nie jestem wystarczająco inteligentna, żeby podejmować ważne decyzje.
   19. Nikt nigdy nie będzie mnie naprawdę szanował.
   20. Jeśli poproszę o pomoc, ludzie pomyślą, że jestem słaba.
   21. Moje potrzeby i uczucia są mniej ważne od potrzeb innych.
   22. Jestem ciężarem dla innych.
   23. Nie jestem osobą, którą można kochać bezwarunkowo.
   24. Jeśli popełniam błędy, to znaczy, że jestem porażką.
   25. Nie potrafię zmienić się na lepsze, nawet jeśli bardzo się staram.
   26. Ludzie mnie tolerują, ale tak naprawdę mnie nie chcą.
   27. Nie jestem wystarczająco odważna, żeby stawić czoła problemom.
   28. Nie zasługuję na szacunek ani wsparcie innych.
   29. Każdy mój sukces to tylko szczęście, a nie moje umiejętności.
   30. Jeśli przyznaję się do słabości, ludzie mnie odrzucą.
   31. Nie mam wystarczającego wykształcenia
   32. Moja wiedza jest powierzchowna i nigdy nie dorównam ekspertom.
   33. Nie mam kwalifikacji, które są potrzebne, żeby osiągnąć sukces.
   34. Zawsze będę mniej wykształcona niż inni.
   35. Ludzie z lepszym wykształceniem zawsze będą patrzeć na mnie z góry.
   36. Nigdy nie będę wystarczająco inteligentna, żeby zrozumieć skomplikowane rzeczy.
   37. Nie mam prawa wypowiadać się w towarzystwie ludzi bardziej wykształconych ode mnie.
   38. Zawsze będę musiała ciężej pracować, żeby dorównać ludziom, którzy mają lepsze wykształcenie.
   39. Nigdy nie nadrobię braków w swojej edukacji.
   40. Nie wiem wystarczająco dużo, żeby być autorytetem w jakiejkolwiek dziedzinie.
   41. Jeśli nie mam dyplomu z prestiżowej uczelni, to jestem nikim.
   42. Nie potrafię swobodnie rozmawiać na tematy, które wymagają wiedzy.
   43. Inni ludzie zawsze wiedzą więcej ode mnie.
   44. Z powodu mojej niewiedzy ludzie mogą mnie wyśmiać.
   45. Nie jestem wystarczająco dobrze wykształcona, żeby zasługiwać na lepszą pracę.
   46. Każdy błąd pokazuje, jak mało wiem.
   47. Nie mam w sobie tej naturalnej inteligencji, którą mają inni.
   48. Nie wiem, jak rozwijać swoją wiedzę, więc utknęłam w miejscu.
   49. Mój brak wykształcenia zrujnował moje szanse na lepsze życie.
   50. Nie mogę się równać z ludźmi, którzy mają tytuły naukowe lub certyfikaty.
   51. Nie moge odpoczywać, jeśli nie zrobiłam wszystkiego, co powinnam.
   52. Jeśli odpoczywam, to znaczy, że jestem leniwa.
   53. Nie mam prawa do leniuchowania, bo inni pracują ciężej ode mnie.
   54. Jeśli zrobię sobie przerwę, ludzie pomyślą, że nie jestem wystarczająco zaangażowana.
   55. Odpoczynek to strata czasu, powinnam być bardziej produktywna.
   56. Nie mogę pozwolić sobie na odpoczynek, bo i tak mam już zaległości.
   57. Jeśli odpocznę, to i tak niczego to nie zmieni – dalej będę zmęczona a robota nie będzie zrobiona
   58. Mam za dużo obowiązków, żeby teraz myśleć o odpoczynku.
   59. Inni poradzą sobie lepiej ode mnie, bo nie marnują czasu na przerwy.
   60. Nie mogę odpoczywać, dopóki nie udowodnię swojej wartości przez ciężką pracę.
   61. Wiem, co jest najlepsze dla innych, więc nie potrzebuję rady od innych.
   62. Nikt nie rozumie spraw tak dobrze jak ja jeśli chodzi o moje życie
   63. Jeśli ktoś mnie krytykuje, to tylko dlatego, że nie rozumie, jak bardzo mam rację.
   64. Nie muszę słuchać opinii innych, bo i tak mam lepszą wiedzę
   65. Gdyby ludzie robili rzeczy po mojemu, świat byłby lepszy.
   66. Nie muszę się uczyć, bo i tak już wiem wszystko, co istotne, żebym żyła w zgodzie ze sobą
   67. Każda inna perspektywa jest błędna, jeśli różni się znacząco od mojej.
   68. Jeśli ktoś się ze mną nie zgadza, to znaczy, że jest niedoinformowany.
   69. Nie potrzebuję pomocy, bo zawsze radzę sobie
   70. To ja mam rację i prędzej czy później każdy to zrozumie.
   71. Ludzie są skłonni do zmian, ale często potrzebują odpowiedniej motywacji.
   72. Ludzie są ciekawi świata, ale czasem boją się wyjść poza swoją strefę komfortu.
   73. Tylko ja rozumiem, czego moi klienci naprawdę potrzebują, nawet jeśli tego nie mówią.
   74. Mam większe doświadczenie niż klienci, więc wiem, co będzie dla nich najlepszym rozwiązaniem.
   75. Klienci często nie wiedzą, czego chcą, ale ja potrafię to odkryć za nich.
   76. Jeśli klient nie zgadza się z moją propozycją, to znaczy, że jeszcze nie widzi pełnego obrazu.
   77. Znam lepsze sposoby na rozwiązanie problemów klientów niż oni sami.
   78. Mogę przewidzieć, jakie efekty będą najlepsze dla klientów, zanim oni sami to zrozumieją.
   79. Jeśli klient mnie nie posłucha, to i tak wróci, bo zobaczy, że miałem rację.
   80. Mam wystarczającą wiedzę, żeby wiedzieć, co jest dla klienta korzystniejsze, nawet jeśli nie są tego świadomi.
   81. Wiem lepiej, co przyniesie klientom długofalowe korzyści, nawet jeśli teraz tego nie doceniają
   82. Płacz klientów często oznacza, że dotknęliśmy głębokiego, ważnego dla nich tematu.
   83. Kiedy klient płacze, jest to sygnał, że czuje się na tyle bezpiecznie, by wyrazić swoje emocje.
   84. Płacz klientów może być oczyszczający i prowadzić do ważnych przełomów.
       
   85. Nie zawsze muszę rozumieć powód płaczu – ważne, by być obecnym i wspierającym.
       
   86. Płacz klientów nie oznacza porażki – często to oznaka, że proces zmiany już się rozpoczął.
       
   87. Klienci płaczą, gdy czują się przytłoczeni, ale to okazja, by wspólnie uporządkować ich emocje.
       
   88. Płacz klientów przypomina, że emocje są integralną częścią każdej pracy z ludźmi.
       
   89. Czasem klienci płaczą z ulgi, gdy czują, że zostali w końcu zrozumiani.
   90. Nie zawsze muszę coś mówić, gdy klient płacze – czasem wystarczy być i pozwolić im się wypłakać.
   91. Nigdy nie będę wystarczająco dobrą matką dla swoich dzieci.
   92. Nie potrafię zapewnić moim dzieciom wszystkiego, czego potrzebują.
   93. Każdy mój błąd jako matki zaszkodzi moim dzieciom na całe życie.
   94. Inne matki radzą sobie o wiele lepiej ode mnie.
   95. Jeśli nie poświęcam się w 100%, to znaczy, że jestem złą matką.
   96. Nie mam wystarczającej cierpliwości, żeby być dobrą matką.
   97. Moje dzieci będą mnie kiedyś oceniać za wszystkie moje niedoskonałości.
   98. Nie jestem wystarczająco kreatywna, by zapewnić dzieciom szczęśliwe dzieciństwo.
   99. Moje zmęczenie i frustracja oznaczają, że zawodzę jako matka.
   100. Jeśli moje dzieci popełniają błędy, to moja wina jako matki.